Kleine windmolens: ja, maar...

BRUGGE - De provincie West-Vlaanderen heeft voortaan een basisreglement dat de gemeenten kunnen hanteren voor het behandelen van aanvragen voor windmolens met een masthoogte tot 15 meter. Die kunnen nu dus ook in ons landschap gaan verschijnen, zij het onder strikte voorwaarden.

Omdat er alsmaar meer kleine windmolens op de markt komen, en de gemeenten niet goed weten hoe ze om moeten met de aanvragen om ze te plaatsen, startte de provincie eind 2014 een proefproject, samen met zes gemeenten en in samenwerking met een wetenschappelijke werkgroep van experten. Dit resulteerde in het beleidskader dat nu voorligt.

Niet voor particulieren

In die provinciale leidraad zijn heel wat regels en voorwaarden vastgelegd. De belangrijkste is dat enkel landbouwbedrijven en kmo’s in aanmerking komen voor het plaatsen van zo’n kleine windturbine. Particulieren zijn uitgesloten, omdat de energieproductie niet groter mag zijn dan de eigen behoefte.

Er zijn ook een aantal stedenbouwkundige beperkingen: kleine windturbines kunnen niet in een woongebied, bos, ruimtelijk kwetsbaar gebied, natuurgebied of specifieke beschermingszone. De turbine moet sowieso op een bebouwde kavel worden opgetrokken, en de regelgeving rond slagschaduw en geluidshinder moet gerespecteerd worden.

Om onnodige impact op het landschap te vermijden, zullen daarenboven enkel rendabele projecten worden toegelaten. Al is dit wel een moeilijke, want er bestaat nog geen certificering van het rendement van kleine windmolens, en er is nogal wat kwalitatief minderwaardig materieel op de markt. Maar de provincie wil de gemeenten en de aanvragers bijspringen in de gefundeerde schatting van het rendement, en daar zelfs de experten uit de academische wereld in betrekken. En er wordt gedacht aan een provinciale betoelaging hiervoor.

De 64 West-Vlaamse gemeenten kunnen dit provinciale kader nu gaan hanteren, maar ze moéten dat niet. En ze kunnen er ook nog naar eigen inzicht voorwaarden aan toevoegen. Zo zouden bepaalde gemeenten toch overwegen om ook de organisatie van een voorafgaandelijk openbaar onderzoek te verplichten.

Hoeveel zullen er nu komen?

Of er nu een storm aan aanvragen zal losbarsten, valt nog even af te wachten. “We hebben er nog geen idee van wat de mogelijke impact op ons landschap zal zijn”, zegt burgemeester Lies Laridon van Diksmuide. “Op zich is de impact van zo’n kleine windmolen inderdaad eerder beperkt, maar het blijven toch bewegende dingen, en als er op élk erf van de zovele boerderijen in onze gemeente één zou komen, dan weet ik het toch zo nog niet...”

De provinciale N-VA-fractie stelt ondertussen bij monde van Wim Aernoudt en Luc Coupillie dat het nieuwe reglement er door zijn vele beperkingen vooral op uit blijkt om het plaatsen van kleine windmolens te ontmoedigen.

“Dit provinciale kader is grotendeels een doorslag van de Vlaamse omzendbrief uit 2009. Maar dit beleidskader, waar wij achter staan, wordt hier wel aangevuld met extra West-Vlaamse hinderpalen voor het inplanten van kleine windmolens. Wij vragen ons af of dat wel wettelijk is. Het is duidelijk: veel West-Vlaamse burgemeesters zijn erg terughoudend tegen de kleine windmolens, en zij worden nu door de provincie op hun wenken bediend!”