Problematiek kwaliteit drinkwater in de Westhoek

Lees hier integraal de volledige vraagstelling van raadslid Anouk Speleers tijdens de provincieraad van 23 januari '25 over de problematiek van het drinkwater in de Westhoek:

Beste gedeputeerde,

Kan de West-Vlaming nog vertrouwen hebben in het water dat uit zijn kraan stroomt?

De harde feiten zijn: drinkwaterwinning wordt regelmatig stilgelegd door de aanwezig van pesticiden zoals bentazon en methaldehyde, die tot 146 keer de toegelaten norm overschrijden. Daarnaast heeft onze provincie helaas de eer de hoogste PFAS-waarden van Vlaanderen te kennen, met TFA als prominent probleem. Alsof dat nog niet genoeg is, heeft Vlaamse minister Brouns een tijdelijke normverhoging toegestaan voor 1,2,4-triazool, een afbraakproduct van schimmelbestrijders. Daar stopt het niet. Het veelvuldig gebruik van deze bepaalde pesticiden veroorzaakt schimmelresistentie, zoals bij Aspergillus Fumigatus, een schimmel met een hoge sterftegraad bij geïnfecteerde patiënten.

Ondertussen bevindt 95% van de West-Vlaamse waterlichamen zich in een ontoereikende of slechte ecologische toestand. Europa houdt ons de spiegel voor: we halen de normen niet, maar dit is wellicht voor u niet een ongekend probleem. Voor jaar werd hiervoor zelfs een waterkwaliteitsplan opgesteld, maar gezien de recente berichtgeving gaat de kwaliteit van zowel drinkwater als oppervlaktewater toch niet de goede richting uit. Wat ons nog meer zorgen baart, want de drinkwaterkwaliteit is verbonden is met de oppervlaktewaterkwaliteit.

De oplossing? Die ligt niet in normverhogingen of het eeuwige vingerwijzen. Het is niet alleen de verantwoordelijkheid van De Watergroep om chemische vervuiling weg te filteren. Bepaalde technieken, zoals actieve koolfiltratie, kunnen de hoeveelheid vervuiling gewoonweg niet aan. Andere oplossingen, zoals omgekeerde osmose, zijn peperduur. Wat als gevolg heeft dat de rekening van de consument de hoogte inschiet. De gevolgen aanpakken is dweilen met de kraan open. De kern, de oorzaak van dit probleem moet worden aangepakt.

Het probleem ligt ook niet uitsluitend bij de groenten- en aardappelsector. De slechte waterkwaliteit is geen nieuw probleem. We plukken vandaag de zure vruchten ook van het verleden.  Bovendien drinken landbouwers hetzelfde water en worden net als alle West-Vlamingen blootgesteld aan de verhoogde pesticidewaarden. Tegelijk mag de grote verantwoordelijkheid van de landbouwsector ook niet onder de mat worden geveegd. Er is nu eenmaal een correlatie tussen verhoogde pesticidenwaarden in een waterwingebied en intensieve landbouwactiviteiten die daar worden uitgevoerd.

Sensibilisering is wat ons betreft niet meer voldoende. Dit probleem vraagt volgens ons een integrale aanpak waarbij landbouwers, industrie, milieuorganisaties en de overheid de handen in elkaar slaan. Een gezamenlijk daadkrachtig actieplan binnen onze provinciale bevoegdheden, met duidelijke doelstellingen en een strikte handhaving van regels is noodzakelijk. Dit zowel op korte als lange termijn. Enkel zo kunnen we zowel de ecologische als economische belangen beschermen en voorkomen we dat het verontreinigde water ons aan de lippen komt te staan.

West-Vlaanderen verdient beter. Onze inwoners verdienen beter. Vandaar dat mijn vraag vandaag tweeledig is:

-  Welke effecten worden met het al opgestelde provinciaal waterkwaliteitsplan beoogd op korte termijn?

- Zal het provinciebestuur een nieuw actieplan met duidelijke en afdwingbare doelstellingen ontwikkelen en welke concrete maatregelen met effecten op korte, middellange en lange termijn zouden hierin worden opgenomen?

Dank voor uw antwoorden.

Anouk Speleers